Cinsel istismar

Çocukların yaşadıkları

Çocukların günlük yaşamlarını çeşitli korkular belirler – saldırıların tekrarlanması, bedenin acımasından, olayın ortaya çıkmasından ve failin tehditlerinin gerçekleşmesinden duyulan korkular gibi. Bu korkularla acizlik, çaresizlik ve çıkışsızlık duyguları içiçe geçmiştir.

Süregiden cinsel istismar, çoğu kez yönelim bozukluğu ve kendi algılarından kuşkulanmayı beraberinde getirir. Güven duyduğu ve çoğu kez de sevdiği bir insan, çocuğa cinsel istismarda bulunuyor ve yanısıra, amaçlı olarak, çocuğun duygularını inkar ediyor, mesela ona „Bu senin de hoşuna gidiyor ya“ diyor. 

Konuşma yasağının sonucu olarak çocuklar yalnızlığa sürüklenir ve başka kişilerle görüş alışverişinde bulunarak algılarını test edemezler. Suçluluk ve utanç duyguları da bunu ayrıca engeller.