Tecavüz ve cinsel zorlama

Kızların ve kadınların çoğu bir tecavüz sırasında tiksinti duyar, şiddetli korkulara, çoğu zaman o anda ölüm korkusuna kapılırlar. Böyle bir durumda bedenleri ve iradeleri üzerinde tam bir kontrol kaybı yaşarlar. Eğer fail tanıdık veya yoğun güven duyulan birisiyse, tecavüz bundan da öte güvenin ağır bir şekilde kötüye kullanılması anlamına gelir.

Böyle bir travmatik durumda „doğru“ veya  „tipik“ davranış biçimi yoktur, ancak bu durumdan sağ kurtulmak amacına yönelik sezgisel tepkiler vardır. Bazı kadınlar korkudan kaskatı kesilir ve tecavüze sözde kayıtsız kalarak katlanıyor gözükürler. Bir kısmı bedensel veya sözel olarak karşı koyarlar. Başkaları karşılaştıkları yaşam tehlikesini azaltmak için sözde yumuşak davranırlar. Her davranış biçimi, aşırı derecede tehlikeli bir durumda hayatta kalabilmek için geliştirilen bir korunma mekanizmasıdır.

Kamusal bilinç, tecavüzler hakkında hâlâ çok sayıda ön yargı ve yanlış değerlendirmeyle biçimlenmiştir. Çoğu kez kadınlara inanılmaz veya onlar da suça ortak edilir. Ayrıca mağdurların bu durumlarda nasıl davrandıkları hakkında bir takım görüşler inatla varlıklarını sürdürüyor. Bunun sonucunda olayı tabulaştırmaya ve önemsizleştirmeye olduğu gibi mağdur kadınları ayıplamaya ve suçlamaya da yol açılması hiç de az görülen bir durum değildir ve birçok olayda, kadının başkalarına açılıp içini dökmesini veya suç duyurusunda bulunmasını engeller.